Marathon 1 van 70: Gennep – Geldern

Cleaning up some trash near Gogh

Dromerig maar vastberaden arriveer ik bij Hotel de Kroon. Het is zover. Een paar vroege vogels fladderen binnen. We praten wat en Gennep News, Maasland Radio en Jos Gröninger van de schrijvende pers zijn snel van de partij. Even schakelen. Fijn dat er zoveel aandacht is. Een mooi moment om weer kort over mijn hardloopreis van geluk te vertellen. En gelukkig verwelkomt vrolijke roeptoeter Frank de gasten.

Tussen de beelden door word ik hartelijk begroet door vrienden, familie. En onbekenden. Mooi dat het leeft.

Dan volgt de muzikale inkleuring. Esther en mijn broer Paul spelen vrolijke liedjes. En een lied van hoop: You’ll never walk alone. Kippenvel en een brede glimlach overvallen me. Overweldigend.

Nog 15 minuten. Frank, Naran en de burgemeester van Gennep zorgen met komische, ontroerende en krachtige speeches voor een mooie start. Na een knuffel met mijn ouders krijg ik nog kaartjes en een Christoffel toegestopt. Ik draag ze graag met me mee. Na een schouderklopje voor mijn broer is het moment daar. Overweldigend.

Net over de Duitse grens laat ik het even op me inwerken. Mooie bossen volgen en tussen Hommersum en Goch ruim ik flink wat afval op. Ik deel het meteen en roep op om ook mee te doen. Tijdens je wandeling of hardlooptraining, om de wereld wat schoner en mooier te maken. Eerste actie geslaagd.

In Goch vul ik mijn water bij. Drinken, drinken, drinken is mij vaak verteld. Ik raak in gesprek met een vrouw. Wat ik hier doe. Ik vertel het kort in mijn beste Duits, en geef haar mijn kaartje. Ze gaat het volgen. Fijn 🙂

Kilometers gaan voorbij. Een tweede pitstop volgt bij Kevelaer. Een mooi stadje en het bewijs dat eenhoorns bestaan.

In Geldern ontmoet ik Michael, mijn eerste couchhost. Bij de boodschappen praten we over avonturen. Hij vindt mijn project mooi. Zelf fietste hij eerder 900 km in 10 dagen op een stadsfiets. Gaaf zeg!

Op zijn stek kijk ik mijn ogen uit. Mooie omgeving, fijn huis, veel groen. Hij vraagt me voor een korte tour op de motor. Nog nooit gedaan. Na enig twijfelen stem ik toe. Conclusie: in het begin schijt in bijna in mijn broek van angst. Daarna volgt acceptatie en vertrouwen. Een gevoel van vrijheid omarmt me. Met een avontuurlijk gevoel keren we terug.

Pizza en koffie. Ondertussen maken vrienden van Michael een kampvuur. Steeds meer kameraden mengen zich in het gezelschap. Bier en muziek maken er een mooi feest van. Ik hou het verstandig bij één. Wel zo mooi om het moment mee te vieren.

Met Levin praat ik honderduit over muziek. Dan pakt hij zijn gitaar. De avond kleurt. We besluiten zelfs met liederen van Guus Meeuwis en Bløf. Ik merk dat alle gebeurtenissen me overdonderen. Een goed moment om daarna alles aan de binnenkant van mijn ogen te bekijken.

Herbeleef de marathon: https://www.relive.cc/view/2412319813?r=wa

Indrukken van het vertrek:

Maasland Radio

Via Gennep (lokale krant)

Cleaning up some trash near Gogh